czwartek, 23 grudnia 2010

Wesołych Świąt



Z okazji 
Świąt Bożego Narodzenia
wielu głębokich i radosnych przeżyć,wewnętrznego spokoju,wytrwałości i radości
życzy
Agnieszka.

niedziela, 19 grudnia 2010

A Święta tuż tuż....

Piękną przesyłkę dostałam w minionym tygodniu. Od bardzo sympatycznej kobietki imieniem Brydzia  .
Pięknie zapakowana paczuszka tak  kusiła , by zajrzeć do środka,że aż mnie skręcało.Chciałam jednak najpierw zrobić zdjęcia przed rozpakowaniem.

 A w środku?
Same cuda...
Skarpetka, która już wisi przy ławeczce:

 I śnieżynka, która zawisła z moimi snieżynkami na zielniku i bardzo do nich pasuje:
Brydziu kochana, bardzo Ci dziękuję.Za prezent, za śliczną karteczkę i życzenia!Za wszystko!!

Tego samego dnia dotarły też do mnie zamówione woreczki od Mili-Dorotki .
Piękne! Perfekcyjnie,dokładnie  wykonane! Dorotko,dziękuję.





Przygotowania do Świąt pomaluśku idą ale ciągle do przodu. Chałupinka co nieco posprzątana.Zakupy,które można było zrobić  wcześniej już zrobiłam,trochę dekoracji już jest. 
Całą rodzinką byliśmy też u spowiedzi.Chciałabym,żeby dzieci wiedziały,że Święta, to nie tylko całe to zamieszanie wokół nich ale też czas zadumy,wyciszenia i modlitwy.

Ubraliśmy już choinkę.W ostatnim tygodniu przed Świętami, zawsze brakuje mi  na to czasu.
Lodowo-błyszcząca w tym roku.



Mały stroiczek na stolik zrobiłam z gałązek obciętych z choinki( była za wysoka,musieliśmy ją skracać).



Udało mi się również zrobić gwiazdę z papieru,którą pokazywała u  siebie  Jolanna .
Nie jest perfekcyjna ale zrobiona tak na próbę i na szybko.
Następna będzie lepsza.


Zrobiliśmy też z synem pierniczki.Ja wałkowałam  i pomagałam Maciejowi wycinać.Pomagałam,bo praktycznie sam wyciął wszystkie. Używał takich foremek,jakie mu się podobały,więc są i rybki,i zające ,i kwiatki....No, gwiazdek też trochę, hehe...
Zrobiłam lukier a Maciuś wszystkie pierniki udekorował sam.Jak chciał i jak umiał.Nie wtrącałam się.Te pierniki są tylko dla dzieci, nie na pokaz.
Z przymrużeniem oka patrzcie na te dekoracje,za rok będzie lepiej .....
Robiliśmy je już póżnym wieczorkiem.Zdjęcie wyszło żółte,bo przy sztucznym świetle.

Życzę wszystkim spokojnego przedświątecznego czasu. Życzę byście wyrobili się ze wszystkimi zaplanowanymi  pracami Zatrzymajmy się też chwilkę,by się pomodlić,przemyśleć,podumać.
Pozdrawiam bardzo serdecznie.

niedziela, 12 grudnia 2010

3 x P , czyli przedświątecznie,pracowicie i prezentowo

Coraz bliżej Święta a ja zaczynam funkcjonować na zwiększonych obrotach.Ciężko mi to idzie,bo czasu mam ciągle za mało a roboty duuuużo.Nawet bardzo dużo. W tym roku Wigilia ma być u mnie,więc muszę pomyśleć, i o wigilijnych daniach ,i o jakimś tam przystrojeniu domu, i o sprzątaniu.Mam co prawda do pomocy aż trzech facetów ale wiadomo faceci jak faceci,mają masę innych,ważniejszych spraw ,niż to moje sprzątnie itp.
Miniony weekend bardzo pracowicie minął.Myłam okna ,sprzątałam.Pierogi z kapustą i grzybami zrobione dzisiaj.Pomrożę i na Wigilię będą jak znalazł. Nie samą robotą jednak człowiek żyje.Znależliśmy też dzisiaj trochę czasu ,by zrobić dzieciom kulig. Cali mokrzy ale szczęśliwi wrócili do domu. 

Udało mi się również znależć chwilę na zrobienie małych dekoracji.Nie chcę odkładać wszystkiego na ostatnią chwilę .Nie przy moim trybie życia.
W oknie zawisły gwiazdki:

Szuflada ławy też dostała kilka świątecznych akcentów.


Na karnisze kupiłam takie dekoracyjne chwosty. Wydaje mi się,że może to być dekoracja  całoroczna a nie tylko świąteczna. Jak myślicie?


Umyłam okno u Macieja w pokoju i zawiesiłam w nim firaneczkę, którą zakupiłam od Mamy  Miry  .


Zdjęcie raczej nie najlepsze i nie oddaje w pełni urody firaneczki ale uwierzcie,że w realu wygląda niesamowicie. Zamówiłam jeszcze jedną w białym kolorze.Piękny wzór, super wykonanie.Jestem zachwycona. 
Mireczko jeszcze raz podziękuj Mamie. Zresztą niedaleko pada jabłko od jabłoni.Jaka mać taka nać.
Mireczka w prezencie przysłała mi śliczną,udekorowaną  przez siebie  bransoletę. W cudnie zapakowanej paczuszcze była też pachnąca saszetka, która już leży w moje szafie i jak pachnie!!!!!! Dziękuję Ci kochana bardzo.



Pozostając w temacie prezentów ,dostałam ostatnio przepiękny upominek od Asi . Gdy otworzyłam paczuszkę,to byłam po prostu w szoku .Dosłownie. Tyle pięknych rzeczy, za które Ci Asiu bardzo dziękuję .Bardzo się cieszę,że jesteś, że mogę zaglądać na Twojego bloga,że Cię poznałam.
W paczce była puszeczka ozdobiona przez Asię,śliczny aniołek dzwonek,aniołek z masy solnej i cudne zawieszki.Na zdjęciu wszystko jeszcze nie rozpakowane ale chciałam zrobić zdjęcie w jednym miejscu. Asiu,wszystkie Twoje cudne upominki znajdą honorowe miejsce w moim domu. Dziękuję Ci.

Chciałabym pochwalić się cudnym zielnikiem, który zakupiłam od Moniki . Tak na szybciutko udekorowany, bo nic innego nie przyszło mi do głowy. Planuję, w/g rad Moniki zawiesić na nim pierniczki  i skórki pomarańczy. Dziękuję Ci Moniś.

W jedynym hipermarkecie ( hehe...) w moim mieście zakupiłam dzisiaj cyprysik,który przyozdobiony gwiazdką,od razu poczuł się świątecznie.

Zakwitł mi też grudnik ,zakupiony w tymże hipermarkecie ale rok temu.

Dziękuję,że mnie odwiedzacie.Dziękuję za przemiłe komentarze.
Proszę o radę jak wydłużyć dobę,przynajmniej przez najbliższe dwa tygodnie, by zdążyć ze wszystkim.
Pozdrawiam serdecznie.

niedziela, 5 grudnia 2010

Adwentowo-prezentowo

Mija druga niedziela adwentu. 
Zapłonęła kolejna świeca.
I odsłonięta została kolejna zawieszka na kalendarzu.

A dzieci z niecierpliwością czekają co Mikołaj zostawi im dzisiaj pod poduszką. 
I mimo,że  roku na rok moi panowie są coraz  starsi i mniej w niego wierzą ,to  ciągle tak samo czekają.
Rozbrajające to jest...A to jak się cieszą z prezentów sprawia ,że świeczki stają mi w oczach.
Ale trudno dziwić się dzieciom i ich radości, skoro mnie samej ( i nie tylko mnie) prezenty sprawiają wielką przyjemność.U mnie Mikołaj ( w postaci siostry ) już był i przyniósł mi piękny gazetnik.
Dziękuję Ci bardzo,bardzo,bardzo.




Dziękuję ślicznie za wszystkie przemiłe i przesympatyczne komentarze.
Pozdrawiam serdecznie

niedziela, 28 listopada 2010

Piękny prezent i piękny początek

To, jak miłe i sympatyczne osoby można spotkać w blogowym świecie, to ani żadna nowina ,ani niespodzianka.
Przekonałam się o tym juz niejednokrotnie .Za maleńką przysługę ( naprawdę bardzo,bardzo maleńką)
dostałam od Moniki (nie ma bloga a szkoda) prześliczne prezenty w podziękowaniu.
Trudno opisać zachwyt w jaki wpadłam,gdy zobaczyłam ten prześliczny różaniec.
Moniko,jeszcze raz dziękuję i niezmiernie cieszę się,że Cię poznałam.






W przesyłce było również urocze,anielskie serduszko.


Dzisiaj pierwsza niedziela Adwentu.Ta niedziela jest zawsze zwiastunem  początku oczekiwania na Święta Bożego Narodzenia. Dla mnie też zawsze takim bodżcem do przygotowania się do tych Świąt duchowo i takim znakiem,że czas zacząć myśleć o takiej całkowicie przyziemnej oprawie tego pięknego czasu,jak zakupy,prezenty,porządki.
Na szybciutko zrobiony świecznik i zapalona pierwsza świeca.

I zawieszka w kalendarzu oznaczająca pierwszą niedzielę już odkryta.


Życzę wszystkim spokojnego oczekiwania.

Cieszę się ,że zaglądacie,mimo,że tak rzadko się pojawiam.
Pozdrawiam serdecznie
Agnieszka

poniedziałek, 22 listopada 2010

Wycieczkowo

Lublin-piękne i największe miasto w województwie lubelskim.
Wycieczkę do Lublina planowałyśmy z siostrą już od dawna.Zawsze stało na przeszkodzie COŚ.
W miniony weekend udało nam się w końcu zebrać i wybrać.Czas, wiadomo, nie najlepszy.W końcu koniec listopada,pogoda nieciekawa ale jak się na coś uprzemy to nie ma siły...
Do Lublina mam ok.90 km, czyli odległość wcale nie taka kosmiczna.Miasto nie jest mi też tak zupełnie obce, bo  kilkakrotnie mijałam go jadąc do Zamościa,na Majdanek ,czy nad Jezioro Białe ale  nigdy nie miałam okazji zatrzymać się w nim na dłuższą chwilę. Chociaż tu z tą dłuższą chwilą też troszkę mijam się z prawdą,bo w Lublinie urodzili się obydwaj moi synowie( tak tak )...No ale wtedy nie w głowie mi było zwiedzanie  i w ogóle wszystko kręciło się wokół szpitala i dzieci.....

Wycieczkę zaczęliśmy więc od zwiedzania Muzeum Wsi Lubelskiej.

Bardzo pięknie tam jest.I mogę sobie tylko wyobrazić jak cudnie musi być w lecie..
Olbrzymi teren,piękne zagrody i stare chałupy , których wnętrza  wiernie odzwierciedlają poziom życia ich ówczesnych mieszkańców.Niesamowite klimaty.Stoły,obrazy,kredensy,ławy,łóżka....
Tak bym sobie jeden taki domeczek  przeniosła na swoje podwórko....
W jednej z chałup paliło się pod kuchnią !!!.Wchodzimy a tu ciepełko!
Szkoda,że nie można robić zdjęć w środku domków.Nadrobiliśmy za to ilością fotek na zewnątrz.
Zdjęcia niezbyt udane,bo pogoda nie sprzyjała robieniu super zdjęć ale chciałam chociaż w małej części pokazać piękno tego miejsca.

















(I taki muzealny eksponat tez się trafił  ...:)))))


Udało nam się również odwiedzić lubelskie Stare Miasto.
Niesamowicie urokliwe kamieniczki tworzą to miejsce niezwykle klimatycznym.

Dziękuję Basi,za moc dokładnych informacji o Lublinie. Na pewno je jeszcze wykorzystam.






Bardzo dziękuję za wszystkie przemiłe i ciepłe komentarze.
Przydają się ,bo ciepełko potrzebne i poszukiwane.Podobno zima nadchodzi....
Pozdrawiam gorąco.
Agnieszka.

niedziela, 14 listopada 2010

Chleb orkiszowy


Kolejnym chlebkiem,który upiekłam jest chleb z mąki orkiszowej. Orkisz ma duże właściwości zdrowotne a mąka z orkiszu idealnie nadaje się do wypieków.


Bardzo polecam ten przepis.Jest bardzo prosty a chlebek naprawdę dobry. A polecam przepis przede wszystkim tym, którzy rozpoczynają  swoją przygodę z pieczeniem chlebka. Ja do takich osób należę,bo jest to trzecie podejście do "chlebowania", w tym drugie udane. Za drugim razem chlebek się nie udał ale ,że nie ma się czym chwalić, więc przyjmijmy ,że drugiego razu nie było....))))


W ogóle pieczenie WŁASNEGO  chleba ,to jest coś takiego,że nie potrafię tego wyrazić swoimi słowami..Żeby poczuć przyjemność z jedzenia swojego chlebka,trzeba go upiec.




A przepis na chlebek orkiszowy cytuję za Dorotką z " Moich wypieków"   :

Chleb orkiszowy


Składniki na 2 bochenki:
  • 800 g mąki orkiszowej
  • 2 łyżeczki soli
  • 1 saszetka suchych drożdży (7 g)
  • 2 łyżki oliwy z oliwek
  • 1 łyżeczka miodu
  • 600 ml ciepłej wody
  • nasiona sezamu do posypania
Mąkę  i sól wymieszać, wsypać drożdże, wymieszać. W środu zrobić dołek, dodać  oliwę, miód, wodę. Dobrze wyrobić (przez 5 - 10 minut), aż ciasto  zacznie odchodzić od brzegów naczynia - na tym etapie może cały czas być  klejące (nie dosypywać mąki).


Chlebki  przenieść do wysmarowanych masłem i wysypanych otrębami (lub bułką  tartą) foremek - keksówek o wymiarach 21 x 10 cm. Wypełnić je do połowy,  ciasto wcisnąć w narożniki. Przykryć i pozostawić w ciepłym miejscu do  wyrośnięcia i podwojenia objętości (ciasto powinno wyrosnąć po brzegi  foremki), około 1 - 1,5 godziny lub nawet dłużej - w miarę potrzeby.  Przed pieczeniem wysmarować mlekiem, posypać sezamem.


Piec  w temperaturze 200ºC przez około 40 - 50 minut, aż chleb będzie brązowy  i będzie brzmiał głucho po uderzeniu od spodu. Bochenki wyjdą raczej  płaskie niż wyrośnięte. Studzić na kratce.


Smacznego :) 




Zrobiłam dokładnie jak w przepisie i oto co mi wyszło: 




















Dziękuję za wszystkie przemiłe komentarze i udanego ,spokojnego tygodnia życzę.
Pozdrawiam
Agnieszka

niedziela, 7 listopada 2010

Ushii-inspiracją.

Wszyscy , którzy znają blog Uli kojarzą te jej śliczne,białe klateczki.
Pewnego razu zobaczyłam w "CCh"  cuś podobnego i postanowiłam je kupić.No i  tak wyszło,że zerżnęłam,odgapiłam ,ściągnęłam itp .pomysł od Ushii. A ładnie mówiąc :ZAINSPIROWAŁAM SIĘ. Dziękuję Uleńko za pomysł.
Nie zrobiłam zdjęć  jak wyglądały w oryginale ,bo nie zdążyłam.Poprosiłam męża,żeby wymontował z tych klatek cały"sprzęt grający" i wątpliwej urody sztuczne kwiatuszki.Tak szybko się za to wziął,że zanim przyszłam z aerobiku( to był mój pierwszy raz. Bałam się ,że moje zardzewiałe kości tego nie przeżyją ale nie jest ze mną tak żle.Zakwasów nawet nie miałam następnego dnia...hehe) , klatki już były nawet pomalowane.Godzinka wystarczyła mojemu mężowi na wszystko.
Mała rzecz,mała zmiana za małe pieniądze a cieszy.
A tak wyglądają:



W domu jedna zawisła w oknie.

A druga pełni rolę małego świecznika.
Większa świeczka tam nie wejdzie ,bo otwór przez który można je włożyć jest dość mały.






Serdeczne pozdrowienia i ciepełko przesyłam wszystkim odwiedzającym mój mały świat.

Agnieszka